Nowo utworzone Nadleśnictwo Bełchatów o powierzchni 11458 ha, początkowo miało swoją siedzibę w Bełchatowie przy Placu Wolności pod nr 20. Kierownictwo nowej jednostki organizacyjnej objął mgr inż. Stefan Łyczba, stanowisko Zastępcy Nadleśniczego powierzono inż. Lechowi Nierubliszewskiemu, byłemu Nadleśniczemu Nadleśnictwa Kluki, a Głównym Księgowym została Genowefa Helbik. Wkrótce w wyniku dostosowywania zasięgów terytorialnych nadleśnictw do nowego podziału administracyjnego kraju, nadleśnictwo przyjęło około 2800 ha z terenów zlikwidowanego Nadleśnictwa Sędziejowice i około 800 ha z terenów Nadleśnictwa Radomsko. Siedziba Nadleśnictwa w kwietniu 1985 roku przenosi się do nowo wybudowanego budynku w Bełchatowie przy ul. Lipowej 175. Lata 1976-1997 to lata dużych zmian w stanie posiadania Nadleśnictwa związanych z budową i działalnością Kopalni Węgla Brunatnego i Elektrowni Bełchatów.

W 2004 roku w wyniku korekty granic do Nadleśnictwa Bełchatów trafiają tereny leśnictwa Chrząstawa z Nadleśnictwa Sieradz, niewielkie powierzchnie na terenie Gminy Grabica z Nadleśnictwa Piotrków. Tereny leżące za trasą Warszawa-Katowice zostają przekazane do Nadleśnictwa Radomsko. Zmiany we wspomnianym okresie to także zmiany w organizacji nadleśnictwa i strukturze zatrudnienia. W styczniu 1976 roku nadleśnictwo zatrudniało 133 pracowników stałych, w tym 54 osoby w administracji i 79 robotników stałych. Obecnie w nadleśnictwie jest zatrudnionych 55 osób na pełnych etatach z czego 40 osób to pracownicy Służby Leśnej 12 osób w administracji i 3 robotników stałych. Wszystkie prace leśne wykonywane są przez firmy usługowe, powstałe na bazie byłych robotników leśnych. Proces prywatyzacji prac leśnych w nadleśnictwie rozpoczął się w roku 1994, a zakończył w 2000 r.