Wydawca treści Wydawca treści

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Pod zarządem Nadleśnictwa Bełchatów znajduje się niemal 20 tys. ha lasów. Tutejsi leśnicy opiekują się także ponad 14 tys. ha lasów prywatnych.

Nadleśnictwo Bełchatów podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi. Obszar nadleśnictwa graniczy z następującymi jednostkami LP: od północy z Nadleśnictwem Kolumna, od  wschodu z Nadleśnictwem Piotrków, od południa z Nadleśnictwem Radomsko, od zachodu z Nadleśnictwem Wieluń i od północnego-zachodu z Nadleśnictwem Złoczew. Lasy nadleśnictwa położone są w VI Krainie Małopolskiej, w środkowej części dzielnicy 1 Sieradzko-Opoczyńskiej, w mezoregionie Sieradzko-Łódzkim w części południowej województwa łódzkiego, na terenie 5 powiatów, 15 gmin.

Starostwo Powiatowe Gmina
Bełchatowskie Bełchatów Miasto
Bełchatów Gmina
Drużbice (część)
Kluki (część)
Kleszczów
Szczerców (część)
Zelów Miasto i Gmina (część)
Pajęczańskie Rząśnia (część)
Sulmierzyce (część)
Radomszczańskie Dobryszyce (część)
Gomunice (część)
Kamieńsk obszar wiejski (część)
Łaskie Widawa (część)
Piotrkowskie Grabica (część)
 
 
 
         Nadleśnictwo Bełchatów swym zasięgiem działania obejmuje obszar 120.000 ha. Lesistość terenu wynosi ok. 28%. Nadleśnictwo zarządza lasami państwowymi o powierzchni 19.489 ha (z czego na powierzchnię leśną przypada 18.226 ha, w tym drzewostany stanowią 17.392 ha). Lasy innych własności w zasięgu działania Nadleśnictwa zajmują powierzchnię około 16.400 ha. Nadleśnictwo administracyjnie podzielone jest na dwa obręby leśne: Kluki 8 leśnictw i Wola Grzymalina 5 leśnictw oraz gospodarstwo szkółkarskie Borowiny.

Wszystkie lasy są lasami wielofunkcyjnymi, jednak ze względu na ich główne funkcje dzielimy je na 3 grupy: lasy rezerwatowe, lasy ochronne oraz lasy gospodarcze. W Nadleśnictwie Bełchatów funkcjonuje jeden zatwierdzony rezerwat przyrody.  

Lasy rezerwatowe zajmują łącznie powierzchnię 40,37 ha (powierzchnia leśna zalesiona i niezalesiona), co stanowi 0,2% powierzchni leśnej nadleśnictwa. We wszystkich drzewostanach należących do tej grupy stosuje się ochronę czynną – Plan ochrony rezerwatu przewiduje wykonywanie zabiegów ochronnych, których celem jest utrzymanie lub podniesienie unikatowych walorów rezerwatu.

Lasy ochronne w Nadleśnictwie Bełchatów zajmują łączną powierzchnię 10706,84 ha, tj. aż 61,7% powierzchni leśnej nadleśnictwa. Większość lasów ochronnych posiada więcej niż jedną kategorię ochronności. Najwięcej lasów zakwalifikowano do kategorii: lasy w miastach i wokół miast - 5526,02 ha, co stanowi 31,9% powierzchni lasów nadleśnictwa, lasy trwale uszkodzone na skutek działań przemysłowych – 2307,83 ha (13,3%) oraz lasy glebochronne – 1912,47 ha (11,0%).  Pozostałą powierzchnię stanowią lasy gospodarcze, które zajmują powierzchnię 6600,18 ha, tj. 38,1% powierzchni leśnej.

Warunki glebowe

         Na terenie Nadleśnictwa Bełchatów zinwentaryzowano 14 typów gleb, w tym 42 podtypy. Udział poszczególnych typów gleb przedstawia się następująco: 

- arenosole (AR) - 904,25 ha - 5,2%,

- czarne ziemie (CZ) - 4,20 ha - 0,0%,

- gleby brunatne (BR) - 37,52 ha - 0,2%,

- gleby płowe (P) - 650,14 ha - 3,8%,

- gleby rdzawe (RD) - 5712,56 ha - 32,9%,

- gleby bielicowe (B) - 7088,81 ha - 40,9%,

- gleby gruntowoglejowe (G) - 347,41 ha - 2,0%,

- gleby opadowoglejowe (OG) - 163,53 ha - 1,0%,

- gleby mułowe (MŁ) - 6,73 ha - 0,0%,

- gleby torfowe (T) - 407,90 ha - 2,4%,

- gleby murszowe (M) - 93,95 ha - 0,5%,

- gleby murszowate (MR) - 433,66 ha - 2,5%,

- gleby industro i urbanoziemne (AU) - 1496,73 ha - 8,6%.                                                    

Warunki klimatyczne

Klimat regionu odznacza stosunkowo długim okresem wegetacyjnym, średnim okresem zalegania pokrywy śnieżnej, występowaniem późnowiosennych i wczesnowiosennych przymrozków, maksimum opadów przypadającym na okres letni oraz dominacją wiatrów z sektora zachodniego. Według podziału Wosia, obszar w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Bełchatów leży w Środkowopolskim (XVII) regionie klimatycznym. Najczęściej występującym typem pogody jest tu pogoda umiarkowanie ciepła (średnia temperatura dobowa powietrza: 5,1-15,0 0C), pochmurna (średnie zachmurzenie dobowe: 21-79%) oraz bez opadu (dobowa suma opadu: <0,1mm).

W celu bardziej szczegółowej charakterystyki warunków klimatycznych obszaru Nadleśnictwa Bełchatów, uwzględniono dane meteorologiczne zamieszczone w Atlasie klimatu Polski (Lorenc 2005), Klimacie Polski (Kożuchowski 2011) oraz informacji zawartych w Banku Danych o Lasach wartości najważniejszych parametrów pogodowych kształtują się następująco:

- średnia roczna temperatura powietrza: 7,8 0C (7,6 – 8,0 0C);

- średnia roczna suma opadów: 575 mm (560 – 590 mm);

- średnia roczna wilgotność względna 81% (80 – 82%);

- średnia roczna prędkość wiatru 4,0 m/s – z przewagą wiatrów zachodnich;

- średnia długość okresu wegetacyjnego: 215 dni (210 – 220 dni);

- średnia długość okresu bezprzymrozkowego: 205 dni (200 - 210 dni);

- średnia liczba dni z pokrywą śnieżną w sezonie zimowym: 53 dni (50 – 58 dni);

- średnia wysokość pokrywy śnieżnej w sezonie zimowym: 7,5 cm (6,5 – 8,5 cm).

Warunki wodne

Woda jest ważnym czynnikiem warunkującym wzrost i rozwój roślin. O stosunkach wodnych na określonym terenie decyduje całokształt różnorodnych czynników, wśród których główną role odgrywa sieć cieków wodnych, ilość opadów atmosferycznych, budowa geologiczna i ukształtowanie terenu. Na omawianym terenie ważne, a w niektórych wypadkach - decydujące dla stosunków wodnych, są wyrobiska (obniżenie poziomu wód gruntowych) i zwałowiska (spływ powierzchniowy)KWB Bełchatów.